یادمان باشد ، فردا

سینه خالی کنیم از کینۀ این مردم خوب

وسلامی بدهیم به خورشید

عطر شب بو بدهیم ، ناز گل را بکشیم

و نخندیم دیگر،

به ترک های دل هر گلدان

یادمان باشد ، فردا

به دل کوزۀ آب

که بدان سنگ شکست

بستی از روی محبت بزنیم

تا اگر آب در آن سینۀ پاکش ریزند

آبرویش نرود

یادمان باشد ، فردا

جور دیگر باشیم

بد نگوییم به هوا ، آب ، زمین                                             

مهربان باشیم با مردم شهر

و فراموش کنیم هر چه گذشت

دست در دست زمان بگذاریم

و به لبخندی خوش

به نسیم از سر صدق

سلامی بدهیم

و به انگشت نخی بر بندیم

تا فراموش نگردد فردا

زندگی شیرین است