یادمان باشد ، فردا
سینه خالی کنیم از کینۀ این مردم خوب
وسلامی بدهیم به خورشید
عطر شب بو بدهیم ، ناز گل را بکشیم
و نخندیم دیگر،
به ترک های دل هر گلدان
یادمان باشد ، فردا
به دل کوزۀ آب
که بدان سنگ شکست
بستی از روی محبت بزنیم
تا اگر آب در آن سینۀ پاکش ریزند
آبرویش نرود
یادمان باشد ، فردا
جور دیگر باشیم
بد نگوییم به هوا ، آب ، زمین
مهربان باشیم با مردم شهر
و فراموش کنیم هر چه گذشت
دست در دست زمان بگذاریم
و به لبخندی خوش
به نسیم از سر صدق
سلامی بدهیم
و به انگشت نخی بر بندیم
تا فراموش نگردد فردا
زندگی شیرین است